ჭეო – ფუტკრის ნატურალური პროდუქტი

ჭეო არის ფუტკრის მიერ სკაში შემოტანილი და ფიჭის უჯრებში ჩატკეპნილი ყვავილის მტვერი, რომელსაც ფუტკარი ამდიდრებს მის მიერ გამომუშავებული სადედე ფუტკრის რძით, ფერმეტებით, ბიოსინთეზით, აკონსერვებს თაფლით და გადაბეჭდავს ცვილით. დუღილის პროცესის შედეგად მიიღება შემდეგი მინერალური ელემენტებით: კალიუმი (40%), მაგნიუმი (25%), რკინა (17%), კალციუმი (17%), და A, C, P, E ვიტამინებით გაჯერებული პროდუქტი. ჭეო წარმოადგენს რთულ ნივთიერებას, რომლის შემადგენლობაშია ცილები, ნახშირწყლები, ლიპიდები, ნუკლეინმჟავები, ვიტამინები, ბიოლოგიურად აქტიური ნივთიერებები.100 გრამი ჭეოს დაახლოვებითი შემადგენლობა: წყალი: 21,3 – 30,0 გრ. მშრალი ნივთიერება: 70,0 – 81,7 გრ. ცილა (პროტეინი) – 7,0 – 36,7 გრ. ნახშირწყლები: 20,0 – 38,8 გრ; მათ რიცხვში: ლიპიდები: 1,38 – 20,0. ჭეოს ცილას, შეუცვლელი ამინომჟავების შემცველობით, მეტი ღირებულება აქვს, ვიდრე რძის ცილას. 100 გრ ცილა ამინომჟავების შემადგენლობით უტოლდება 500 გრ ძროხის ხორცს ან 7 ქათმის კვერცხს.

ჭეო განსაკუთრებით სასარგებლოა ადამიანის ძლიერი გონებრივი და ფიზიკური დატვირთვის დროს, ამიტომ ურჩევენ მის მიღებას, მეცნიერებს, ხელოვნების მოღვაწეებს, პროფესორ მასწავლებლებს, ბიზნესმენებს, სპორტის ოსტატებს და დამწყებ თუ მომქმედ სპორტსმენებს. ჭეო აწესრიგებს ნივთიერებათა ცვლას და აქვს ბუნებრივი გზით წონაში კლების საოცარი ეფექტი.

ლიპიდების სახით ჭეო შეიცავს ფოსფოლიპიდებს, ფიგოსტერინებს და სხვ. ლინოლინის და არაქნოიდის მჟავებს გააჩნია F- ვიტამინური აქტივობა, ადამიანის ორგანიზმში არეგულირებენ ჰორმონალურ პროცესებს, ამცირებენ სისხლში ქოლესტერინის რაოდენობას და ხელს უწყობენ მის გამოდევნას ორგანიზმიდან. ფოსფოლიპიდები არეგულირებენ ნივთიერებათა ცვლას. ფიტოსტერინები ეწინააღმდეგებიან ათეროსკლეროზს. ნახშირწყლების უდიდეს ნაწილს გლუკოზა და ფრუქტოზა იკავებენ. მცირე ადგილს იკავებენ დისაქარიდები – მალტოზა და საქაროზა და პოლისაქარიდები – სახამებელი, პექტინური ნივთიერებები.

ვიტამინები (მგ) 100 გრამ ჭეოში : კაროტინი ( A ) – 0,66-212; ტიამინი (B1) — 0,55—1,50; რიბოფლავინი (В2) — 0,50—2,20; ნიკოტინმჟავა (B5 , PP) — 1,30—2,1; პანტოტენის მჟავა (В3) — 0,32—5,00; პირიდოქსინი (В6) — 0,30—0,90; ბიოტინი (Н) — 0,06—0,60; ფოლიის მჟავა (В9) — 0,30-0,68; ინოზიტი (B8) – 188-228; ასკორბინმჟავა (C) – 0,5-0,8 ჭეოს ფლავონიდებს და ფენოლმჟავებს გააჩნია ანთების საწინააღმდეგო, შარდმდენი, სიმსივნის საწინააღმდეგო მოქმედება, ხელს უწყობენ კაპილარების კედლის გამაგრებას.

ჭეოს მდიდარი შემადგენლობიდან გამომდინარე მას გააჩნია მრავალი ფარმაკოლოგიური თვისება: ანტირადიაციული,ანტივირუსული, დაზიანებული ნერვული და ენდოკრინული სისტემის აღმდგენი და მომწესრიგებელი, იმუნური სისტემის გამაძლიერებელი, ანტიდეპრესიული,ანტისტრესული, ანტიტოქსიკური და სხვა.

ჭეო წარმატებით გამოიყენება მედიცინაში სხვა და სხვა დაავადებათა დროს: ანემიის, ნევროზის,ჰიპერტონიის,ათეროსკლეროზის, ინსულტის, ასთმის ჰეპატიტის, ცეროზის, ადენომის, იმპოტენციის, ჩიყვის, ფსორიოზის, ეგზემის, ჰერპესის, კუჭ-ნაწლავთა ინფექციების, გულ-სისხლძარღვთა და სხვა. ჭეო მეფუტკრეობის პროდუქტებიდან ერთ-ერთი არაალერგიული პროდუქტია,რადგან ფუტკრის ნერწყვში შემავალი ფერმენტები შლიან ჭეოში არსებულ ალერგინებს. ჭეო გამოიყენება როგორც პროფილაქტიკური ისე სამკურნალო მიზნით.

ჭეოს გამოყენება ჯანმრთელობის აღსადგენად :

1. ინსულტის შემდგომი პერიოდისათვის;

2. ინფექციური დაავადებებისას;

3. საკვების ალერგიის, კანის სხვადასხვა დაავადებებისას;

4. ფსორიოზის, ეგზემის, ჰერპესის, ნეიროდერმიტის მკურნალობისათვის;

5. კუჭ-ნაწლავის დაავადებებისას (გასტრიტი, კოლიტი, წყლულები);

6. სასქესო ორგანოების დაავადება (პოტენციის დაცემა, მამაკაცის უნაყოფობა, პროსტატის ადენომა);

7. ფეხმძიმე ქალებისა და ნაყოფის განვითარებისთვის;

8. დისბაქტერიოზის მკურნალობა.