კახური ღორი
კახური ღორი უძველესი ენდემური ჯიშია; მომთაბარე ტიპს განეკუთვნება, გარემო პირობებს ადვილად ეგუება. ამიტომაც ითვლებოდა ძირითად ჯიშად ახმეტის, თელავის, ყვარლის, გურჯაანის, თიანეთის, დუშეთის, თეთრიწყაროს რაიონებში.
ნაკლებმომთხოვნია, იკვებება ტყის მცენარეთა ნაყოფით, ფესურებით. არც მღრღნელებსა და კალიებს „იწუნებს“. მის საკვებად იყენებენ აგრეთვე თავთავიანი კულტურების ნაწვერალს. კერატის ცოცხალი წონაა 110-დან 160 კგ-მდე, ნეზვისა 95-დან 130 კგ-მდე, მაკეობს წელიწადში ერთხელ, გაზაფხულზე, ყრის 7-8 გოჭს. მაღალხარისხოვანი მჭლე ხორცი აქვს, რომლის წმინდა გამოსავალი 63-64%-ია, ქონისა – 20-21%.
დღესდღეობით კახური ღორი განადგურების ზღვარზეა. თუ ვინმემ არ შეიწუხა თავი და ეს, საქართველოს პირობებისათვის საუკეთესო ჯიში არ გადაარჩინა, შეიძლება სრულიად გაქრეს.
როგორ გავზარდოთ გოჭი?
წყარო: ნიკოლოზ იოსებიძე, ყველაფერი საოჯახო მეურნეობის შესახებ (გამომცემლობა პალიტრა L)
