წაიკითხეთ – აღტაცებული და გაოცებული ტურისტი რას წერს სოფელ ხცისში მცხოვრებ ოჯახზე
სტუმარმასპინძლობა რომ უძველესი ქართული ტრადიციაა, უკვე მსოფლიოს მრავალი ქვეყნისთვისაა ცნობილი. საქართველო ხომ ღვინისა და სტუმარ-მასპინძლობის ქვეყანაა.
რა სჯობს – „მასპინძელოს” დაძახილზე გამოგებებულ „მობრძანდი”-ს, ნაცნობ-უცნობის უანგაროდ და უყოყმანოდ შემფარებელ ადამიანს.
ქართველი ადამიანი ყველა სტუმარში ღმერთს ხედავს და რა გასაკვირია, რომ ყველაფერი საუკეთესოც მისთვის ემეტებოდეს.
სწორედ ასეთი სტუმარ-მასპინძლობის, ძალიან თბილი, ბუნებრივი, სტუმართმოყვარე, კეთილი ოჯახის შესახებ გიამბობთ, სწორედ ისეთი, ყველა სტუმარში ღმერთს რომ ხედავს.
გთავაზობთ სარას მიერ გადაღებულ ფოტოებსაც.
ტურისტმა სარამ საკმაოდ დიდი ხნის შემდეგ, ველოსიპედით ტურისტულ ზონებში მოგზაურობის შემდეგ, წვიმიან დღეს ხაშურის მუნიციპალიტეტის პატარა სოფელ ხცისს მიაღწია. ყველა სახლი შემოღობილი იყო. ერთი ეზოდან ორი ქალის საუბარი გაიგონა.
დაიყვირა, – გამარჯობა! გამარჯობა!
ერთი ქალბატონი აივნის კიბეზე ავიდა, როცა დაინახა, კარი გაუღეს.
მედეას ქმარი, მევლუდი ლომიძე სახლიდან გამოვიდა და სახლში შეიპატიჟეს.
სარამ ამის შესახებ სოციალურ ქსელში დაწერა და ფოტოებიც გამოაქვეყნა.
სარა წერს, რომ ეს იყო ნამდვილი, კეთილი სტუმართმოყვარეობა.
გაშალეს სუფრა, მედეამ სახელდახელოდ გამოაცხო ხაჭაპური, მიიტანეს ნაირ-ნაირი საჭმელი…
WARM WELCOME
„საკმაოდ დიდი ხნის შემდეგ ველოსიპედით ტურისტულ ზონებში სიარულის შემდეგ, წვიმიან დღეს პატარა სოფელს, ხცისს მივაღწიე. ყველა სახლი შემოღობილი იყო. გავიგონე, ორი ქალი (მედეა და ლალი) ერთმანეთს ელაპარაკებოდა, მაგრამ ვერ დავინახე ისინი.
– “Gamarjoba! Gamarjoba! ” დავიყვირე (გამარჯობა! გამარჯობა! ). მომენტს დაველოდე.
ერთი ქალბატონი კიბეზე ავიდა და დამინახა, მერე კარებიდან გამოვიდნენ, მკითხეს, რა მჭირდებოდა. მათი გამომეტყველების და ერთმანეთთან საუბრის მანერით, მივხვდი, რომ დამეხმარებოდნენ. ქმარი, მავლადი (ესპანელი ტურისტი მევლუდის თავისებურად მავლადით იხსენიებს) სახლიდან გამოვიდა და მაშინვე თქვა – “მოდი, მოდი! ” (მოდი, მოდი! ).
და ასე შევხვდით!
როგორც კი მიმიღეს, სუფრა გაშალეს, მოიტანეს ნაირ-ნაირი საჭმელი, მათი დამზადებული წვენი და ღვინო. მედეამ უგემრიელესი ხაჭაპური გამოაცხო.
მედეამ და მავლადიმ დაურეკეს მეგობრებსა და მათ ქალიშვილს, ჩვენი შეხვედრის შესახებ უამბეს, რომ ესპანეთიდან ჰყავდათ სტუმარი. ვიდეო ზარიც მქონდა ესპანეთში მცხოვრებ მათ ქართველ მეგობართან.
მედეა ძალიან მხიარული ქალბატონია. მეკითხებოდა ყველაფრის შესახებ. მკითხა, იმ საჭმელების სახელები ესპანურად, რაც მაგიდაზე იყო. აინტერესებდა, როგორ ჟღერდა ეს.
(მათ ვუკავშირდები ხოლმე. მოგვიანებით ვკითხე, ახსოვდა თუ არა. უმეტესობა დაავიწყდა, როგორც მე დამავიწყდა ქართული სახელები…)
*****
ეს იყო ნამდვილი, კეთილი სტუმართმოყვარეობა, რომელიც მომენატრა. მადლობა მედეა, მავლადი ლომიძეებს და ლალის“.ლალი ქაფიანიძე მათი ნათესავია. მის მეუღლეს სოსო ქაფიანიძეს ფუტკრის სკები აქვს.
აქვთ ნატურალური თაფლი.“
A WARM WELCOME
As soon as they received me, they started bringing all sorts of food to the table, as well as homemade juice and wine.
Medea and Mavladi called their friends and their daughter to tell them about our encounter, and to tell them they had a guest from Spain. I also had a video call with their Georgian friend who lived in Spain.
Medea was so funny, she always asked about the Spanish names of everything that was on the table. She was curious about it, she was curious about how it sounded. Later on, I tested her to see if she remembered. She forgot most of it (as I forgot the Georgian names…).
*****
After quite some time cycling through touristy areas, it was about time to cross small villages again. It was a rainy day. I reached a small village, Khtsisi. All houses were fenced. I heard two women talking to each other but I couldn’t see them.
“Gamarjoba! Gamarjoba!” I shouted (Hello! Hello!). I waited for a moment.
Medea climbed the stairs and saw me, then they came out from the door to see what I needed. Because of their expression and the way they talked to each other, I knew they were going to help me. The husband, Mavladi came out of the house and said right away “Modi, modi!” (come, come!).
And this is how we met
That was the genuine, kind hospitality I missed. Thank you Medea, Mavladi, and Lali
